پر کردن دندان چگونه صورت میگیرد ؟

پر کردن دندان

پر کردن دندان از جمله روش های درمانی در دندان پزشکی است و زمانی که دندان پوسیده میشود دندانپزشکان از آن استفاده میکنند . به طور معمول اگر پس از گرفتن تصاویر اشعه ایکس مشخص شود که پالپ یا همان مغز دندان (بافت نرم) دچار آسیب دیدگی شده، در اغلب اوقات دندانپزشکان اقدام به پر کردن میکنند. فعالیت مداوم باکتری میتواند به مرور زمان باعث بروز عفونت و در نتیجه آسیب دیدگی این بخش دندان شود. چنانچه چنین مساله مهمی مورد توجه قرار نگیرید و در اسرع وقت رسیدگی نشود، عفونت ممکن است گسترش یافته و باعث پوسیدگی دندان شود. بعد از چنین وضعیتی دندانپزشک به افراد توصیه میکند که دندان پوسیده خود را پر کنند.

مراحل پر کردن دندان چگونه است ؟

ابتدا دندان پزشک نواحی اطراف دندان پوسیده را بی حس می کند. سپس از یک وسیله برشی مانند مته و یا لیزر برای برداشتن قسمت پوسیده شده ی دندان استفاده می کند. انتخاب ابزار این کار بستگی به سطح راحتی دندانپزشک، آموزش، و سرمایه گذاری در قطعه خاصی از تجهیزات و نیز موقعیت و میزان پوسیدگی دارد.

در مرحله بعد دندان پزشک محل خالی شده از پوسیدگی را برای اطمینان از حذف کل پوسیدگی بررسی می کند. سپس به منظور آماده سازی دندان برای مرحله پر کردن، این حفره از باکتری ها و باقی مانده های پوسیدگی پاک می شود. در صورتی که این پوسیدگی نزدیک ریشه دندان باشد، ممکن است دندان پزشکتان از گلس اینومر، رزین کامپوزیت یا مواد دیگر برای محافظت از عصب استفاده کند. پس از پرکردن این حفره تقریبا کار دندانپزشک به پایان رسیده است و به صیقل آن دندان می پردازد.

انجام چند مرحله ی اضافی دیگر برای پر کردگی های رنگ دندان لازم است. پس از آنکه دندان پزشک پوسیدگی را برداشت و محل را پاکسازی کرد، حفره با مواد رنگ دندان به صورت لایه لایه پر می شود. سپس با تاباندن اشعه خاصی، هر لایه محکم می شود. پس از اتمام این مرحله، دندانپزشک مواد رزین کامپوزیتی که دندان را پر کرده است را شکل می دهد و قسمت های اضافی را حذف می کند و درآخر آن را صیقل می دهد.

پر کردن همه دندان ها به یک روش است ؟

معمولا برای پر کردن دندان ها از مواد مختلفی استفاده میشود. که هر کدام کاربرد خاصی دارند و به منظور و هدف خاصی مورد استفاده قرار میگیرند. نکته قابل توجه در این خصوص، این است که، موارد پر کننده مورد استفاده برای دندان های آسیاب، باید از استحکام بیشتری برخوردار باشند. از آنجایی که حین جویدن غذا بیشترین فشار به بخش خلفی دهان و دندان های آسیاب وارد میشود، لذا اگر از مواد بی کیفیت و فاقد استحکام در این دندان ها استفاده شود، به زودی دوباره نیاز به پر کردن آن ها خواهد بود.

حتما بخوانید : لثه سالم چه ویژگی هایی دارد ؟

اما اینکه برای پر کردن از مواد همرنگ دندان یا همان کامپوزیت ها استفاده شود یا مواد نقره ای یا همان آمالگام موردی است که بستگی به نظر بیمار دارد و دندانپزشک متناسب با سلیقه ی او از این مواد برای پر کردن استفاده میکند . هرچند برای پر کردن دندان های عقب (عمدتا آسیاب) میتوان از مواد پر کننده تیره و رنگی استفاده کرد. اما برای پر کردن دندانهای جلویی بهتر است از مواد پر کننده روشن و سفید استفاده کنیم. زیرا این دندان ها بیشتر در معرض دید هستند و پر شدن آن ها با مواد رنگی و تیره میتواند زیبایی دندان و چهره را به خطر بی اندازد.

کدام مواد برای پرکردن دندان مناسب است ؟

همانطور که گفتم نمی توان گفت کدام پر کردگی بهترین نوع آن است و در این مورد سلیقه بیمار میتواند تاثیر گذار باشد . هرچند ما بر این موضوع تاکید میکنیم که تشخیص مناسب ترین پرکردگی برای هر فرد به عهده دندان پزشک بوده و به عوامل متفاوتی بستگی دارد مانند: وسعت پوسیدگی دندان، داشتن آلرژی به مواد مختلف، موقعیت دندان پوسیده و همینطور قیمت انواع پرکردگی.

در حالت کلی موادی که از آن برای پر کردن دندانها استفاده میشوند ، عبارتند از :

1- آمالگام

آلمالگام ترکیبی از چند فلز است که معمولا حاوی حدود ۵۰ درصد جیوه، همراه با قلع، مس، نقره و روی است. آمالگام در مقایسه با دیگر پرکردگی ها مزیت های فراوانی دارد که می توان به قیمت پایین تر، استحکام  و دوام بیشتر آن اشاره کرد. البته آمالگام ها بی نقص نیستند و معایبی نیز دارند. آنها در ابتدا نقره ای هستند اما به مرور زمان تیره تر می شوند و در صورت باز کردن دهان به سرعت قابل تشخیص هستند. همچنین سطح جیوه ی موجود در آمالگام تنها برای افراد بالای ۶ سال استاندارد است و شاید برخی افراد تمایلی به داشتن پر کردگی های این چنینی نداشته باشند.

2- کامپوزیت

پرکردگی های کامپوزیتی معمولا از جنس شیشه های پودری و رزین اکریلیک بوده و دارای مزیت های بسیاری می باشد. یکی از این مزیت ها امکان تغییر رنگ کامپوزیت بر اساس رنگ دندان طبیعی بیمار است که باعث طبیعی تر شدن ظاهر پرکردگی در دهان می شود. از آنجایی که بیشتر مردم خواهان داشتن لبخندی طبیعی هستند، این نوع پرکردگی ها در بین مردم از محبوبیت ویژه ای برخوردار است.

شایان ذکر است که این نوع پرکردگی همیشه هم نمی تواند انتخاب درستی باشد. مواد سازنده ی کامپوزیت نسبت به ترکیبات فلزی که ماده ی سازنده آمالگام محسوب می شوند، دوام کمتری دارند. بنابراین طول عمر مفید یک پرکردگی کامپوزیتی به درازای دیگر پرکردگی ها نیست. این پرکردگی ها به دلیل کوچک بودن بهترین گزینه برای دندان هایی است که در هنگام جویدن غذا، مقدار متوسطی از فشار را تحمل می کند و برای دندان هایی که نقش اصلی را در جویدن ایفا می کنند مناسب نمی باشد.

3- طلا

پرکردگی های طلا یکی از مقاوم ترین و ماندگار ترین نوع پرکردگی هاست . این پرکردگی ها می توانند بیش از دو دهه عمر کنند. البته این مقاومت هزینه بر بوده و پرکردگی های طلا از گران ترین پرکردگی ها هستند. از آنجایی که پرکردنگی های طلا معمولا ترمیم های غیر مستقیم می باشند، بیمار باید زمان بیشتری را در مطب دندانپزشک منتظر بماند.

4- سرامیک (پرسلین)

پرکردگی های سرامیکی شبیه به پرکردگی های طلا می باشند. آنها به نوعی غیر مستقیم بوده و  روند درمانی بیش از یک جلسه به طول می انجامد. پر کردگی های سرامیکی معمولا گران هستند ولی از جهاتی با پر کردگی های طلا تفاوت دارند. مثلا پرکردگی های سرامیکی شکننده تر از طلا می باشند اما در عوض شبیه دندان طبیعی بوده و می توان ظاهر طبیعی دهان و دندان ها را با آن حفظ نمود.

5- رزین یا گلس اینومر

کودکان نیز دچار پوسیدگی دندان می شوند و باید مانند بزرگسالان دندان آن ها را پر کنند. (حتی اگر دندان هایشان هنوز شیری باشند). معمولا از رزین یا گلس اینومر برای دندان های موقت یا شیری و همچنین پوسیدگی های کوچک استفاده می شود زیرا این پرکردگی ها بسیار ظریف بوده و به سرعت فرسوده می شوند. این پرکردگی ها روی دندان هایی انجام می شود که هنگام جویدن فشار زیادی را تحمل نمی کنند.

حتما بخوانید : دندان عقل نهفته چه مشکلاتی را ایجاد میکند ؟

هزینه پر کردن دندان چه میزان است ؟

هزینه پر کردن دندان وابسته به نوع پر کردن دندان است، مسلما پر کردن با طلا نسبت به امالگام گرانتر هست،همچنین قیمت پر کردن با مواد کامپوزیتی به علت پیچیده تر بودن فرایند کاری و مواد گران قیمت تیر نسبت به امالگام گران تر است،

بنابراین هزینه پر کردن دندان به عوامل مختلفی وابسته میباشد:

1. موقعیت دندانی که پر کردن بر روی آن انجام میشود
2. متد استفاده شده توسط دندانپزشک
3. بیمه بیمار
4. میزان پوسیدگی دندان

به خاطر داشته باشید

گاها پوسیدگی بین دندانی، یعنی جایی که مسواک به آن دسترسی ندارد، شروع می شود. البته هر نوع تغییر رنگ و یا سیاه شدن رنگ دندان، به عنوان پوسیدگی شناخته نمی شود. در بسیاری از موارد پوسیدگی سطحی نیازی به ترمیم و یا پر کردن ندارد و تنها با رعایت بهداشت، می توان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.

اما پس از ترمیم و پر کردن دندان ها علاوه بر مسواک زدن که تمام سطوح به جز سطوح بین دندانی را پاکیزه می کند برای حذف پلاک و جلوگیری از پوسیدگی بین دندانی، باید به طور منظم و حداقل یک بار در روز به درستی از نخ دندان استفاده شود. در انتها لازم به یادآوری است برای سلامت دندان ها هر شش ماه یک بار برای جلوگیری از بروز پوسیدگی وسیع و مخرب به دندانپزشک مراجعه نمایید.