بیماریهای پریودنتال و یا همان بیماری های لثه و بافت های اطراف دندان در صورت رعایت نکردن بهداشت ممکن است برای شما پیش بیاید که می تواند باعث التهاب و خونریزی در لثه شود و همچنین باعث می شود لثه تحلیل رفته و دندان های شما لق شود و به مرور زمان بیفتد.برخی عوامل این مشکلا را تشدید می کنند و برخی دیگر به درمان کمک کننده هستند.
پریودنتال چیست ؟
بیماری پریودنتال یک عفونت جدی باکتریایی لثه است که اگر درمان نشود، لثه ها، رباط ها و استخوان ها را که از دندان های شما پشتیبانی می کند را از بین برده و منجر به از دست رفتن دندان میشود. بیماری پریودنتال همچنین می تواند به مشکلات در سراسر بدن شما منجر شود، و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته مغزی و سایر مشکلات عمده را به همراه داشته باشد. خوشبختانه، بیماری پریودنتال معمولا تحت درمان قرار می گیرد وکنترل می شود.
مراقبت از دهان برای جلوگیری از بیماری لثه بسیار مهم است، هنگامی که یک نفر دچار پریودنتال می شود باید درمان از دهان اغاز شود و به طور عمیق دهان ضد عفونی شود. در بسیاری از موارد، بیماری را می توان با مراقبت در منزل و مراقبت های روزانه مدیریت کرد، اما در سایر موارد، شما به کمک دندان پزشک نیاز دارید.بیماری پریودنتال عمدتاً افراد بزرگسال را درگیر می کند هر چند انواعی از آن بیشتر در کودکان دیده میشود. شیوع بیماری پریودنتال با سن افزایش می یابد
چرا به پریودنتال مبتلا میشویم ؟
دهان ما انباشته از باکتری است. این باکتریها همراه با مخاط دهان و ذرات غذا بتدریج لایه چسبنده و بی‌رنگی به نام پلاک را روی دندان‌ها تشکیل میدهند. مسواک‌زدن مرتب و استفاده از نخ دندان، پلاک‌های تشکیل شده را از بین می‌برد. پلاکی که از بین نرود، بتدریج به جرم تبدیل میشود که با مسواک زدن تمیز نخواهد شد. جرم‌های دندان فقط با جرم‌گیری توسط دندانپزشک از میان می‌روند.
به طور معمول، نشانه‌های بیماریهای لثه، خود را نشان نمی‌دهد مگر آن که فرد به دهه ۳۰ یا ۴۰ عمر خود برسد. مردها در مقایسه با زن‌ها بیشتر به بیماریهای لثه مبتلا می‌شوند. با وجود این که نوجوانان بندرت به این دسته بیماری‌ها مبتلا می‌شوند، اما شکل خفیف آن یعنی ژنژویت در این رده سنی بروز میکند. مهم‌تر این که وقتی پلاک‌ها در زیر خط اتصال دندان به لثه تشکیل شود، احتمال بروز بیماریهای لثه بیشتر است.
 |
حتما بخوانید : جراحی فلپ لثه را بشناسید |
عواملی که باعث ایجاد عفونت میشود ؟
مصرف دخانیات: مصرف سیگار یکی از مهم‌ترین عوامل خطر مرتبط با بروز بیماریهای لثه است. همچنین، احتمال موفقیت درمان را کاهش میدهد.
تغییرات هورمونی در دختران / زنان: این تغییرات لثه‌ها را حساس و ابتلا به بیماری ژنژویت را تسهیل میکند.
دیابت: بیماران مبتلا به دیابت در معرض خطر ابتلا به انواع عفونت‌ها ازجمله بیماری لثه هستند.
بیماریهای تضعیف‌کننده سیستم ایمنی: بیماری‌هایی مانند سرطان یا ایدز و درمان آنها می‌تواند سلامت لثه‌ها را به خطر بیندازد.
مصرف داروها: صدها داروی بدون نسخه قابل ذکر است که مصرف آنها میزان بزاق دهان را کاهش میدهد و تاثیر محافظتی آن را کم میکند. همچنین مصرف بعضی داروها سبب رشد غیرطبیعی بافت لثه میشود. در نتیجه دهان و دندان‌ها بخوبی تمیز نمی‌شوند.
عوامل ژنتیک: برخی افراد در مورد ابتلا به بیماریهای لثه نسبت به دیگران مستعد‌ترند.
نشانه‌های بیماریهای لثه کدامند ؟
ـ بوی بد دهان که برطرف نمی‌شود
ـ قرمزی یا تورم لثه‌ها
ـ دردناک شدن یا خونریزی لثه‌ها
ـ احساس درد هنگام جویدن
ـ دندان‌های حساس
ـ پس‌رفتن لثه یا ظاهر شدن پایه دندان‌ها.
انواع بیماری پریودنتال
این عارضه چندین نوع دارد که انواع رایج تر آن عبارتند از:
1- پریودنتیت مزمن:
شایع ترین نوع آن است که اکثرا بزرگسالان را تحت تأثیر قرار میدهد، گرچه کودکان نیز ممکن است مبتلا شوند. این نوع توسط تجمع پلاک ایجاد می شود و شامل تخریب آرام لثه و استخوان می گردد که ممکن است در طول زمان کمی بهبود یابد یا بدتر شود اما در صورت عدم درمان باعث از دست دادن دندان می شود .
2- پریودنتیت تهاجمی:
معمولا در دوران کودکی شروع می شود و فقط تعداد کمی از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. این عارضه در خانواده شیوع پیدا می کند و در صورت عدم درمان باعث آسیب شدید به استخوان و دندان می شود.
3- بیماری پریودنتال نکروزان:
که با مرگ بافت لثه، رباط دندان و استخوان حامی دندان ناشی از فقدان جریان خون (نکروز) شناخته می شود. این عارضه موجب ابتلا به عفونت های شدید می گردد. این نوع معمولا در افراد مبتلا به سیستم ایمنی سرکوب شده مانند عفونت HIV، درمان سرطان یا سایر علل نقص ایمنی و سوء تغذیه رخ می دهد.
شیوع بیشتر بیماری پریودنتال در افراد دیابتی
بیماری پریودنتال در افراد دیابتی و کسانی که قند خون دارند از افراد عادی بیشتر است . در این افراد در صورت عدم کنترل دیابت، پاکت های پریودنتال عمیق باعث تحلیل شدید استخوان ها، آبسه و تاخیر در ترمیم می شود. همچنین عفونتهای حاصل از بیماری پریودنتال باعث تحریک واسطه های پیش التهابی و ساخته شدن محصولات نهایی بیشتر حاصل از اکسید اسیون گلوکز می شود.یک مطالعه روی 113 بیمار مبتلا به بیماری لثه ای و دیابت نوع 2 نشان می دهد که درمان پریودنتال با جرم گیری و تجویز آنتی بیوتیک داکسایکلین باعث کاهش عوارض بیماران می شود.
پیشگیری
پریودنتال با اقدامات بهداشت دهانی که بطور فردی و یا توسط دندانپزشک انجام میشود، قابل کنترل است. انواع شدیدتر بیماری پریودنتال نیز درمان پذیر میباشند اما به درمانهای گسترده تر (پاکسازی سطوح ریشه در زیر لثه، مصرف دارو بصورت خوراکی یا کاربرد موضعی در زیر لثه و در برخی موارد انجام عمل جراحی لثه) نیاز دارند. بدیهی است که رعایت بهداشت دهان و دندان و حذف باکتریها از طریق کاربرد منظم مسواک، خمیر دندان و نخ دندان و مراجعه به دندانپزشک حداقل سالی یکبار (و یا مراجعه فوری در صورت مشاهده علائم بالا) می تواند در پیشگیری بیماری پریودنتال بسیار کمک کننده باشد.
 |
حتما بخوانید : مراقبت بعد از جراحی لثه |
درمان بیماری پریودنتال
1- معاینه دقیق دندان
دندانپزشک متخصص ابتدا دندان ها و لثه ها را بررسی میکند .با استفاده از اشعه X دندان پزشکان میزان عمق لثه های شما را بررسی می کنند. پس از آن به شما برنامه تمیز کردن عمیق و دستورالعمل های خود را در مورد بهداشت دهان و مراقبت در خانه را به شما می دهند. بسیار مهم است که این دستورالعمل ها را با دقت دنبال کنید.
۲- تمیز کردن عمیق دندان ها و لثه ها
در طول تمیز کردن عمیق، رسوبات و جرم از پوسته و ریشه دندان را حذف می کنند. باکتری های فعال و مهاجم خراش و خوردگی دندان را از قسمت هایی که دارای رسوب و جرم استپاک میکنند .کار این باکتری ها بر روی ریشه دندان ها است و انها را از بین می برد، که درمان آن توسط لیزر انجام شود.
بسیاری از دندانپزشکان برای تمیز کردن عمیق ، بیمار را بیهوش می کنند، یا از چیز هایی مثل: ژل موضعی، تزریق بی حس کننده، اکسید نیتروژن و بعضی اوقات آرام بخش استفاده می کنند. اگر عصبی هستید با دکتر قبل و هنگام انجام تمیزکردن صحبت کنید و اگر درد یا ناراحتی داشتید به دکتر خود اطلاع دهید.
3- به دندان پزشک خود اعتماد کنید
دندانپزشک شما ممکن است تعیین کند که آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری پریودنتال ضروری هستند. پس از پاک سازی ریشه، ممکن است قرص آنتی بیوتیک را تجویز کند که به آرامی حل می شود و دارو را برای کشتن باکتری ها در یک نقطه مد نظر در تمام بدن شما آزاد می کنند و باکتری را از بین میبرند. او همچنین ممکن است یک یا چند مورد زیر را تجویز کند: آنتی بیوتیک های خوراکی، دهانشویه آنتی بیوتیکی و یا ژل آنتی بیوتیک موضعی برای شستشوی روزانه لثه ها. دارو ها را که دریافت کردید از درست بودن ان توسط دندان پزشک اطمینان حاصل کنید. و طبق برنامه ای که به شما میدهند بصورت مرتب از آن استفاده کنید .
4- به مراجعات بعدی خود اهمیت دهید
پس از تمیز کردن عمیق، شما باید دندانپزشک خود را دوباره ملاقات کنید تا بتواند بیماری پریودنتال را اندازه گیری کند و مطمئن شود که آنها بهبود یافته اند. اگر بیماری به اندازه کافی بهبود نیافته باشد،او سپس توصیه هایی برای درمان بیشتر ارائه می دهد.
اولین پیگیری شما باید یک ماه پس از تمیز کردن عمیق دندان شما برنامه ریزی شده باشد، با این بررسی اضافی، دیگر هر سه ماه یک بار، تا زمانی که بیماری کاملا از بین برود ویزیت انجام می شود.
مراقبت های خانه
بیماری پریودنتال پس کنترل توسط دندان پزشک باید توسط خود شما و با رعایت اصول بهداشتی دهان و دندان درمانش نهایی شود . اصولی چون :
1-دندان هایتان را حداقل یکبار در روز بشویید.
2- برای تمیزی بیشتر از نخ دندان استفاده کنید. ( روش استفاده صحیح از نخ دندان را حتما بخوانید )
3- با یک مسواک نرم دو تا سه بار در روز مسواک بزنید.
4- به بهداشت لثه های خود توجه کنید و روزانه لثه های خود را آب دهید.
5- از دهانشویه استفاده کنید .دو یا سه بار در روز از دهانشویه ضد میکروبی را برای شستشوی دهان استفاده کنید .
6- اگر ژل آنتی بیوتیکی تجویز شد آن را حتما استفاده کنید.
7- تمام آنتی بیوتیک های خوراکی که توسط دندانپزشک یا پریودنتیت تجویز شده اند را مصرف کنید.
