عوارض مربوط به جراحی ایمپلنت چه هستند؟

خونریزی در زمان جراحی ممکن است به علت ترومای زیاد وراد شده به بافت نرم یا اسیب به عروق خونی در کورتکس استخوان رخ دهد . شکست درثبات اولیه ی مناسب در زمان قرار دادن ایمپلنت ممکن است به شکست اولیه درمان منجر شود . قرار دادن نامناسب ایمپلنتها در زمان جراحی ایمپلنت به علت طرح درمان ضعیف یا فقدان مهارت و دانش کافی میتواند منجر به مشکلات قابل توجهی در طی فاز رستوریتیو درمان گردد . جهت کاهش مشکلات مربوط به محل نامناسب گذاشت ایمپلنتها استفاده از راهنما و الگوهای جراحی ضروری می باشد.

درد بعد از جراحی ایمپلنت

انتظار درد خفیف بعد از عمل وجود دارد . به هر حال ، بایستی با استفاده از مسکن هایی که نیاز به نسخه ندارند کنترل گردد . درد شدید به دنبال جراحی ایمپلنت بسیار نادر است . بیماران با درد بیش از ۲۴ ساعت بایستی از نظر علایم عفونت ، خونریزی و سایر مشکلات بررسی شوند . در چنین شرایطی خطر بالای شکست ایمپلنت وجود دارد . استفاده ی رایج از آنبی بیوتیک ها قبل و بعد از عمل احتمال عفونت را کاهش خواهد داد . به هر حال کلینیسین بایستی جهت تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک دلایل متقاعد کننده داشته باشد .

باز ماندن زخم  (wound dehiscence)

در تکنیک جراحی دو مرحله ای آسیب بافت نرم به دنبال قرار دادن ایمپلنت منجر به اکسپوز شدن ایمپلنت و cover screw میشود . این ممکن است به علت پوشش ضعیف ایمپلنت توسط بافت نرم یا ترومای پروتز موقت در محل جراحی ایمپلنت باشد . تشخیص علت آسیب بافت نرم جهت درمان آن لازم می باشد .

در تمام این موارد ، محل جراحی ایمپلنت بایستی با دهانشویه های آنتی سپتیک مثل کلرهگزیدین تمیز نگه داشته شود .

پارستزی

پارستزی به دنبال آسیب به اعصاب ناحیه ی ایمپلنت ممکن است رخ دهد . آسیب ممکن است مستقیما ناشی از دریل کردن باشد یا به صورت غیر مستقیم در نتیجه ی تولید گرمای زیاد رخ دهد . به هر حال ، آسیب به اعصاب حسی منجر به از دست دادن حس لب پایین میشود . از دست دادن موقت حس لب پایین ممکن است سبب کبودی و تورم بافت نرم اطراف سوراخ منتال شود و از دست دادن دائمی حس ممکن است در نتیجه آسیب به عصب دندانی تحتانی ایجاد شود . جهت پیشگیری از این وضعیت بایستی ارزیابی دقیق رادیوگرافی و احتساب خطای احتمالی در طراحی گذاشتن ایمپلنت صورت گیرد . آسیب به شاخه ی انسیزیو عصب دندانی تحتانی ممکن است منجر به پارستزی یا آنستزی در انسیزورهای پایین باقیمانده گردد .

شکستگی فک پایین

در ماندیبولهای به شدت تحلیل رفته گذاشتن چندین ایمپلنت فک را ضعیف و مستعد شکستگی میکند . به هر حال این مشکل در بیماران با طراحی مناسب به ندرت بوجود می آید .

عوارش ناشی از جراحی ایمپلنت مرحله دوم

جراحی مرحله دوم شامل اکسپوز کردن ایمپلنت ، برداشتن cover screw و جایگزنی آن با یک  healing a butment و بخیه کردن دقیق بافت نرم اطراف اباتمنت می باشد . انجام یک تکنیک جراحی آرام و دقیق جهت به حداقل رساندن عوارض برای مثال کانتور لثه ای ضعیف و نازیبا لازم می باشد .

شکست اینتگریشن

لقی یک ایمپلنت اکسپوز شده نشان دهنده ی شکست اینتگریشتن ایمپلنت می باشد . ایمپلنت و هر بافت نرمی که اطراف آن است بایستی خارج شود . گذشاتن فوری یک ایمپلنت با قطر بیشتر ممکن است انجام شود . به هر حال ممکن است عاقلانه باشد که محل جهت ترمیم رها شود و بعدا دوباره طرح درمان مناسب ناحیه داده شود .

استخوان اضافه روی cover screw

گاهی اوقات cover screw توسط استخوان پوشیده میشود که نیاز به برداشتن آن قبل از خارج کردن cover screw می باشد . اکثر سیستمهای ایمپلنت از یک  bone mill بدین منظور استفاده میکنند.

رشد استخوان بین cover screw و ایمپلنت

اگر cover screw درزمان جراحی مرحله ی اول مستقیما روی سر ایمپلنت قرار نگیرد و یک فضا بین این دو باقی بماند استخوان رشد کرده و این فضا را پر میکند . سیستمهای ایمپلنت ، دارای bone mill جهت برداشتن با دقت استخوان از اطراف سر ایمپلنت بوده و یک مسیر مناسب جهت قرار دادن اباتمنت فراهم میکنند .

عوارض پروتزی

عوارض پروتزی ایمپلنت در صورتی که زاویه و محل قرارگیری ایمپلنت ایده آل باشد نسبتا پایین می باشند . در اکثر موارد با طرح درمان دقیق قبل از عمل و توجه کافی به جزئیات کلینیکی و لابراتواری میتوان از مشکلات بعدی پیشگیری کرد .

مشکلات بیومکانیک

• شکستگی پروتز
• شل شدن یا شکستن  abutment screw
• شل شدن یا شکستن gold screw
• شکستن سمان در پروتزهای سمان شونده
• شکستن یا از دست دادن ایمپلنت

شکستگی پروتز

شکستن یک supra structure ایمپلنتی ثابت اغلب نتیجه ی قضاوت اشتباه در مورد فضا ( منجر به استفاده از مواد یا ضخامت کم میشود ) ، اشتباه در اعمال تکنیکی یا ایجاد استرس های زیاد در پروتزهای با طراحی ضعیف میباشد . از دست دادن نسبی آکریل یا پرسلن و شکستن framework فلزی اغلب ناشی از استرس زیاد طراحی یا طراحی ضعیف framework فلزی می باشد . کانتی لورهای بلند میتوانند منجر به شکستگی پروتزها و شل شدن screw گردند . قبل از طرح درمان مجدد بایستی علت شکست رستوریشن تشخیص داده شود .

شل شدن یا شکستن screw ها

نیروی زیاد از حد ، تطابق ضعیف framework یا سایر اجزاء و محکم کردن ناکافی یا زیادی پیچ ها ، میتوانند دلایل شل شدن یا شکستن screw ها باشند . پروتوکل های تجویز شده جهت خارج کردن و جایگزین کردن موفقیت آمیز پیچ های شکسته ، بایستی اجرا شود .

شکست سمان در پروتزهای سمان شونده

نیروی زیاد تطابق ضعیف supra structure شایعترین علل این نوع شکست می باشند . درمان مجدد ممکن است شامل بهبود تطابق supra structure باشد . شکست مجدد سمان نیاز به ساخت مجدد پروتز را مطرح میکند .

شکستن یا از دست دادن ایمپلنت

از دست دادن استخوان ممکن است تا حدی ادامه یابد که ضعف ذاتی ایمپلنت منجر به شکستگی آن شود . نیروی زیادی ممکن است منجر به از دست دادن اسئواینتگریشن گردد . درمان بیشتر در چنین شرایطی به میزان زیادی به خصوصیات بیماربستگی دارد . خارج کردن یک ایمپلنت شکسته ممکن است مشکل باشد .

مشکلات فیزیولوژیک

• التهاب نرم-موکوزیت اطراف ایمپلنت و peri-implantitis
• از دست دادن استخوان که منجر به اکسپوز شدن رزوه هایس ایمپلنت گردد بسته به شدت از دست دادن استخوان ممکن است تعویض ایمپلنت لازم گردد یا با اصطلاحاتی بتوان برای مدتی آنرا در دهان نگه داشت
• از دست دادن اینتگریشن – خارج کردن ایمپلنت و احتمالا جایگزینی آن