همان طور که میدانید و قبلا نیز با هم بررسی کرده ایم ، ایمپلنت یا درون‌کاشت به وسیله‌ها یا اجزاء مصنوعی‌ای گفته میشود که در بخشی از بدن نصب یا ثابت می‌شوند تا جایگزین یک عضو زیستی شود و کارهای آن عضو را انجام دهد.
ایمپلنت‌ها باید از جنس و ماده‌ای ساخته شوند که با بدن انسان سازگاری داشته باشد، تولید مواد سمی نکند، ایجاد حساسیت نکند و مشکلی برای سلامتی بدن پیش نیاورد.
ایمپلنت چه بود ؟
قبلا توضیح داده ام ولی بررسی دوباره آن خالی از لطف نیست که ایمپلنت‌های دندانی یکی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت هستند که اولین بار در سال ۱۹۶۵ مورد استفاده قرار گرفتند. به ایمپلنت، دندان نسل سوم هم می‌گویند. دندان های نسل اول دندان های شیری هستند، دندان های نسل دوم دندان های دائمی هستند که پس از افتادن دندان های شیری در دهان ظاهر می‌شوند، و ایمپلنت ها دندان‌هایی هستند که پس از از دست رفتن دندان‌های دائمی، توسط دندانپزشک در استخوان فک کار گذاشته می‌شوند.
برای استفاده از ایمپلنت دندانی سلامتی کامل بدن و همچنین دارا بودن استخوان فک و لثه های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر فرد سابقه بیماری مزمن داشته باشد و یا مبتلا به سایش دندان ها و یا امراضی از جمله دیابت و… باشد ، میزان موفقیت این روش درمانی کاهش می‌یابد. علاوه بر این افرادی که سیگار و مشروبات الکلی مصرف می‌کنند موارد مناسبی برای این عمل نیستند .
با استفاده از این روش درمانی نه تنها عملکرد از دست رفته دندان‌ها را به فرد باز می‌گردانند، بلکه زیبایی، قدرت تکلم بی‌نقص و اعتماد به نفس شخص ترمیم میشود.
 |
حتما بخوانید : ایمپلنت چیست ؟ |
اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت:
* ریشه ( فیکسچر)
* تاج (آباتمنت)
* کاور اسکرو
* هیلینگ آباتمنت
* پیچ اتصال آباتمنت به فیکسچر
* قطعات اتصال ریشه به دست دندان
* پلاستیک آباتمنت برای ساخت آباتمنت با اشکال خاص و دلخواه
مراحل ساخت ایمپلنت
جنس ایمپلنت معمولاً از فلز و یا سرامیک با ساختار مشابه استخوان است که با بافت های بدن سازگار است. در حال حاضر ایمپلنت‌ها بیشتر از فلز تیتانیوم ساخته می‌شوند.
فلز تیتانیوم از فلزات Non- Precious محسوب میشود و هزینه بالای آن بدلیل مراحل متعدد تولید می‌باشد از طرف دیگر بعضی از این مراحل دست‌ساز بوده و هنوز مکانیزه نشده است.
آمادی سازی تیتانیوم :
ابتدا باید فلز تیتانیوم توسط حرارت دیدن به گرید مورد نظر رسیده باشد و یا آلیاژ آن تهیه شود بعد از آن مفتول‌هایی با قطرهای لازم ساخته میشود این قطرها به اندازه قطر ایمپلنتهایی است که باید تولید شود. بعد از این مرحله مفتول ساخته شده به طول‌های مورد نظر تقسیم میشود که این اندازه ایمپلنت را تعیین می‌کند.
علت قیمت بالای ایمپلنت
از این قسمت به بعد هزینه تولید بالا می‌رود زیرا قطعات برش‌خورده باید تک‌تک به ماشین CNC وصل شده و سطح خارجی و داخلی آن تراشیده شود هر چه گرید تیتانیوم سخت‌تر باشد میزان فرسودگی فرزهای الماسی بیشتر خواهد بود و در نتیجه باید زودتر تعویض شوند. عدم تعویض فرزهای ماشین‌تراش باعث میشود رزوه‌های ایمپلنت چه در داخل و چه در خارج آن دقت لازم را نداشته باشد.
حالا باید ایمپلنت‌ها سند بلاست شوند برای اینکار از اکسید آلومینیوم یا هیدروکسی آپاتایت استفاده میشود. برای کیفیت بهتر پودر مصرف شده از یک سو وارد مخزن سند بلاست شده و توسط ساکشن بعد از عملیات از سوی دیگر خارج میشود و هرگز نباید این پودر ریسایکل شود کمپانی‌هایی که این کار را انجام می‌دهند حتماً تأثیر منفی آنرا در کیفیت سند بلاست نشان می‌بینند.
بعد از سند بلاستینگ تیتانیوم برای اسیدشویی ارسال میشود. در اینجا برای اینکه داخل فیکسچر آسیب نبیند باید سطح داخلی آن توسط تفلون پوشانده شود انجام این مرحله مستلزم صرف وقت و هزینه زیاد می‌باشد. پس از اسیدشویی ایمپلنت شسته میشود و برای بسته‌بندی ارسال می‌شوند بسته‌بندی هم از مراحل پر هزینه ایمپلنت محسوب میشود. پس از بسته‌بندی اولیه ایمپلنت برای استریل کردن با اشعه گاما ارسال میشود و سپس جهت بسته‌بندی نهایی و شماره سریال‌گذاری وارد آخرین مرحله تولید می‌شوند.
 |
حتما بخوانید : قیمت ایمپلنت دندان |
مراحل انجام ایمپلنت:
درمان بواسطه ایمپلنت چندین مرحله دارد.
مرحله اول :
در مرحله اول کاشت پایه است که درون لثه قرار میگیرد. در زمان جراحی نیز، لثه به طور کامل بی حس میشود که در این شرایط بیمار هیچگونه دردی را متحمل نمی شود. به این معنا که جراحی هر پایه ایمپلنت در یک جلسه 15 دقیقه ای و تحت بی حسی موضعی انجام میشود و ملاحظات و مسائل آن از کشیدن دندان نیز، کمتر است.
پس از اتمام جراحی ممکن است فرد دچار درد مختصری شود که با مسکن قابل رفع می‌باشد. بسته به تعداد ایمپلنتهایی که در دهان قرار میگیرد. زمان جراحی متغیر که به تبع آن نیز درد ناشی از جراحی متفاوت می‌باشد. تا مدتی پس از جراحی نیز بیمار باید از غذاهای نرم استفاده نماید و به هیچ عنوان روی پایه تیتانیوم مواد غذایی سفت و سخت نشکند.
مرحله دوم :
در مرحله دوم درمان ایمپلنت، سه تا شش ماه بعد از جراحی اول انجام میشود و روی ایمپلنت‌ها باز و یک قطعه فلزی به بر روی آنها متصل می‌گردد تا از لثه عبور و به استخوان برسد. در این مرحله نیز همچون مرحله قبل، لثه بیمار بی حس میشود و تنها پس از اتمام مرحله درمان، بیمار میزان کمی درد احساس می‌کند.
مرحله سوم :
در مرحله سوم درمان اصلی شروع میشود که به درمان‌های عادی روکش شباهت دارد و شامل مراحل قالب‌گیری و امتحان روکش میشود. در اینجا کار درمان به پایان رسیده و عاج دندان بر روی پایه قرار داده میشود. در این مرحله درد زیادی متوجه بیمار نمی شود.
بطور کلی میتوان گفت روش درمان ایمپلنت یکی از ساده ترین و کم مشکل ترین جراحیهای دهان می‌باشد که درد و ناراحتی زیادی ندارد. همچنین میتوان بلافاصله پس از کشیدن یک دندان، عمل ایمپلنت را انجام داد، مشروط بر آنکه استخوان و لثه در سلامت کامل باشند. اگر متخصص تشخیص دهد که کاشت دندان باید به زمان دیگری موکول شود، باید ایمپلنت پس از سه تا چهار ماه پس از کشیدن دندان انجام گردد.
افرادی که به بیماری سیستمیکی دچار هستند باید تحت نظر دندانپزشک قرار بگیرند. پس از اتمام مراحل درمان و قرار گرفتن دندان در جای خود، نیروی که در نتیجه غذا خوردن بر دندان وارد میشود، توسط استخوان فک دفع و در نتیجه هیچگونه دردی بوجود نخواهد آمد. عوارض ایمپلنت دندانی در حد 2 تا 8 درصد گزارش شده است که ایجاد واکنش های حساسیتی در ابتدای درمان ، جراحی نامناسب و طرح ریزی غلط درمان از عمده ترین دلایل ان است عوارض قرار دادن ایمپلنت شامل عوارض ناشی از ترزیق های دندانپزشکی ، درد،صدمه رسیدن به اعصاب دندانی ، شکستگی و کوفتگی استخوان بلعیدن اجزاست که درصد شبوع آن بسیار کم است .
